
In mijn hoofd heb ik dit stukje al twintig keer herschreven. Typend is het inmiddels de derde versie. Ik had veel teveel drama opgeschreven, en ik hou het liever eenvoudig en zo kort mogelijk: het was weer een lastig jaar privé en zakelijk, heb meer opdrachten gehad dan in 2020, maar ben halverwege het jaar mijn creatieve mojo kwijt geraakt, zoals zoveel creatieven.
Ondanks leuke en ook waardevolle opdrachten -waaronder een paar gezinsreportages- ben ik na de zomervakantie langzaam weggekropen. Gestopt met social media, geen zin meer om te delen of überhaupt nog te fotograferen en géén idee wat ik nog wilde doen in de toekomst.
In een poging mij uit dat moeras te trekken, heb ik mij opgegeven voor een jaar mentoring bij Nienke Koedijk, in een groepje met vier andere fotografen. Daarnaast heb ik eindelijk concrete stappen gezet om een project te beginnen (inclusief echte afspraken!). Het begint weer een beetje te stromen, ik neem nu bijvoorbeeld af en toe mijn camera mee als ik de hond ga uitlaten. Klein begin 😉
Kijk niet achterom, maar vooruit
Ik ga dan ook niet echt terugkijken naar het afgelopen jaar, ik kijk liever vooruit. Even alleen mijn project doen en de groepsmentoring. De rest komt dan wel, daar heb ik alle vertrouwen in.
Gelukkig Nieuwjaar, dit jaar wordt een goed jaar! Dat is tenminste iets wat ik me elke dag vertel als ik op sta 🙂