Broed-journal voor kippen; af en toe dierenfotograaf
Ja, waar begin je na zo’n bizar jaar? Volgens mij begint bijna elk jaaroverzicht of terugblik op 2020 met de woorden “Wat een jaar” of iets dergelijks. Want inderdaad, wát een jaar was dit…
Dan kun je nóg zoveel plannen en dromen op zakelijk gebied hebben; de coronapandemie en de gevolgen ervan had toch niemand kunnen bedenken?! In mijn geval kwamen er -net als voor meer mensen helaas- ook allerlei privédingen bij zoals een sterfgeval…
Ik ben heel blij als de laatste uren van 2020 hebben geslagen!
Terugblik op een bizar jaar
Ieder jaar maak ik een overzicht van alle opdrachten. Het jaar begon echt supergoed. De Nieuwjaarsborrel van netwerkgroep Ondernemende Vrouwen Maastricht zorgde voor een knetterende start.
Daarna volgden allerlei leuke aanvragen en opdrachten, en dat terwijl januari en februari meestal rustige maanden zijn. Dat beloofde veel goeds! Dacht ik…
Onder andere een trouwalbum, profielfoto’s maken bij een loopbaancafé bij het ziekenhuis en foto’s voor een flyer van een kledingzaak en bij een artikel van een bedrijf uit Leiden, dat onderwijsmateriaal levert aan het VISTA College.
Lockdown, alles op slot
En toen kwam de lockdown… Vlak van tevoren stond ik nog te fotograferen bij mijn oude werkgever Week IN Week UIT, waar ik een documentaire fotoreportage schoot (hier lees je daar meer over).
Dit was één van mijn plannen voor dit jaar; meer documentaire reportages. Ik had er net drie verkocht en zou bij drie gezinnen een paar uur meelopen. Helaas heb ik dat telkens vooruit moeten schuiven en hoop ik het komend voorjaar te doen.
In augustus kon ik nóg een goed voornemen uitvoeren, namelijk een reportage met extra betekenis maken. Daan van 13 jaar moet bijna de hele dag plat op zijn rug liggen omdat hij anders ondraaglijke pijn heeft. Daar heb ik hier meer over geschreven.
Liever had ik die reportage niet hoeven maken natuurlijk, maar dit is wat ik kon doen om een kleine bijdrage te leveren aan de crowdfunding die ze gestart zijn om de benodigde operatie te kunnen betalen.
Zelf lichamelijk uitgeschakeld
Ik zag en hoorde om mij heen hoe mijn collega-ondernemers van alles bedachten om maar productief te blijven en diensten online aan te bieden. Ik werd echter in april lamgeslagen door een sterfgeval in de familie en had de rest van de lente en zomer weinig fut voor iets productief of om veel steun te bieden aan anderen met ellende.
Gelukkig kwam er wel wat afleiding in de vorm van opdrachten en wat heerlijk dat een handjevol wensdagen van Make-a-Wish mochten doorgaan! Vooral lieve Yara die met haar moeder wilde trouwen liet veel indruk achter.
De lockdown bood een goed moment om de tijd te nemen om te rouwen. Tot… mijn eigen knieblessure. Niet te geloven! Onze lieve jonge en super-enthousiaste labrador Smoke liep mij omver en tikte mijn knieschijf uit de kom. Liep het eindelijk weer een beetje, kon ik wéér alles annuleren 🙁
Het najaar stond dus helemaal in het teken van herstel. Het gaat inmiddels best goed; ik kon amper lopen en inmiddels wandel ik gemiddeld 7000 stappen per dag! Ik kan ook stukjes fietsen en loop af en toe zonder kruk. Wat een bevrijding dat ik weer zelf naar de winkel kan 😀
Nieuwe plannen
Na zo’n jaar durf ik niet veel nieuwe plannen te maken. Géén idee wat 2021 voor ons in petto heeft. Het enige dat ik me echt heb voorgenomen, is een project te starten dat ik al zeker 10 jaar in mijn hoofd heb. Ik heb het uitgeschreven en aan een paar mensen voorgelegd. Die zijn enthousiast én ik heb al een eerste ‘proefkonijn’.
Zodra ik meer concreet te vertellen heb (en weer volop kan fotograferen), ga ik dat zeker delen en op zoek naar meer mensen. Ik kan alvast verklappen dat het te maken heeft met mijn internationale achtergrond. Vandaar ook dat ik op social media overal Engels ben gaan toevoegen!
Verder laat ik alles gewoon lekker over mij heenkomen. Dat past ook wel bij me. Niet dat ik helemaal geen doelen stel of plannen maak, maar ik vind het fijn om flexibel te blijven en nieuwe dingen doen die op mijn pad komen.
Rituele verbranding om het jaar af te sluiten
Wat ik morgen zéker ga doen is mijn eigen alternatief voor vuurwerk. Ik ga alle nare, negatieve en vervelende ervaringen en verhalen opschrijven en één voor één verbranden. Zo kan ik ze echt achter me laten en op weg gaan naar nieuwe, hopelijk positieve verhalen en ervaringen. Ik nodig je van harte uit om hetzelfde te doen!
Rest mij nog iedereen fijne dagen te wensen en een goed begin van het nieuwe jaar, hopelijk vol lichtpuntjes.
Ook interessant
