
Tijdens mijn wekelijkse tekenles nam ik op een maandagochtend in februari nietsvermoedend de telefoon aan. Een vriendelijke vrouwenstem vroeg mij of ze Studio Zwartlicht aan de lijn had -ja- en of ik tijd en zin had om 200 tot 270 portretten te maken -eeeeeh, ja natúúrlijk!!!. Eerlijk gezegd dacht ik eerst dat ik het verkeerd verstaan had of dat ze zich vergist hadden, maar het was toch echt waar; ze vroeg mij of ik alle medewerkers van een afdeling wilde portretteren voor een smoelenboek! Nog helemaal beduusd noteerde ik haar vragen en opmerkingen en pas toen ik de telefoon weer ophing, drong de aanvraag pas goed tot mij door.
Meestal fotografeer ik één persoon per keer en neem daar een uur de tijd voor. De laatste tijd heb ik steeds vaker méér mensen achter elkaar op de foto gezet, maar het meeste tot nu toe waren 24 medewerkers. En nu dus 10x zoveel, best spannend! Maar hé, wie niet in het diepe springt, leert ook nooit zwemmen en komt niet verder dan de kant…
Testfoto’s
Dus ik zei natuurlijk ja! Althans, ik moest eerst testfoto’s komen maken, net als een paar andere fotografen, en daarna zouden zij een keuze maken. Nu vond ik het helemaal niet vervelend om eerst proeffoto’s te maken (ook al was dat onbetaald), aangezien ik zelf dan ook nog kijken hoe ik het zou aanpakken en of ik er inderdaad iets van kon maken.
Ik werd hartelijk ontvangen door de twee secretaressen en koos na een rondleiding twee verschillende locaties uit. De ene meer ‘studio-achtig’ met een donkere muur als achtergrond en een lamp erbij; de andere naast een raam met op de achtergrond weglopende lijnen en alleen daglicht en een reflectiescherm om de schaduwen op te lichten.
Tot mijn grote verbazing (ja, écht), werd ik uitgekozen!!! En tot mijn vreugde kozen ze unaniem voor de locatie bij het raam; mooi naturel met daglicht. Na een paar keer over en weer te hebben gemaild over bepaalde voorwaarden, werden we het eens over de prijs en de duur en kon ik aan de slag. Ook werd het aantal medewerkers wat kleiner, namelijk 180. Daar kwam wel een extra portretserie bij van de hoofd- en onderdirecteur van die afdeling. Ik kon mijn geluk niet op, wie had dat gedacht, dat ik ooit 180 mensen zou portretteren en dat in drie dagen tijd!
Van elke opdracht iets leren
Bij elke nieuwe opdracht leer ik wel íets nieuws. Dit keer vooral op het gebied van psychologie en mensenkennis (zie maar eens iemand in drie minuten op het gemak te stellen, best een uitdaging) en administratie of logistiek (hoe verstuur je nou het handigste zoveel foto’s als het desbetreffende bedrijf geen wetransfer of usb-sticks kan gebruiken??!). Al met al was het een bijzonder leuke ervaring en heb ik veel plezier gehad gedurende die dagen. Ook moet ik zeggen dat mijn vertrouwen in mijn kunnen echt wel gegroeid is sindsdien.
De mensen waren erg vriendelijk en ondanks het feit dat bijna niemand het prettig vond om voor de camera te verschijnen, ging het er over het algemeen ontspannen aan toe, ondanks het feit dat ik flink moest doorwerken en het soms best snel ging. Dit werd door iedereen die al geweest was ook doorverteld, waardoor de mensen al redelijk ontspannen binnen kwamen.
Ik ben erg trots op het resultaat, zeker gezien het feit dat ik normaal minimaal één uur uittrek voor een persoon; nu heb ik in gemiddeld drie minuten tijd toch van de meeste mensen een goede foto gemaakt. Natuurlijk is er altijd een aantal foto’s die minder goed bevallen, maar dat kan ook haast niet anders bij zulke aantallen.
Hallo Sarina, heel mooi blog en wij hebben het ook als heel prettig ervaren met jouw te mogen samenwerken.
groeten,
Monique Boosten
Sarina,
180 portretten in 3 dagen tijd!! Een megaklus die jij hebt geklaard tot een prachtig resultaat.
Wij zijn er heel blij mij. Vlot, ontspannen, vriendelijk, professioneel, klant is koning, goede samenwerking en afstemming. Dat komt dus altijd goed.
Monique en Margarita,
Ontzettend bedankt voor jullie leuke reacties, echt heel leuk om te lezen!!
Vond het ook erg prettig om met jullie samen te werken.